Kafkas dağlarının hemen kuzeyinde kurulmuş olan ve Rusya’ya bağlı özerk bir cumhuriyet statüsünü taşıyan Karaçay-Çerkez Cumhuriyeti'nin halkının kökenini Kıpçak ve Peçeneklerin oluşturduğu rivayet edilmektedir. Bölgede Moğol istilasının ardından kurulan Hanlıkların egemenliği altında yaşayan Karaçay Çerkezlerinin yaşadığı bölgeler 1806-1812 Osmanlı-Rus savaşının ardından yapılan Belgrad anlaşması ile Rusların idaresi altına girmiştir. Ancak Karaçay Türkleri Rus istilasına karşı defalarca ayaklanmışlardır; Ruslar bu ayaklanmaları şiddetle bastırmışlardır. 19. yüzyılın ortalarına kadar hemen hemen bütün Kafkasya coğrafyasını işgal eden Ruslar, 1860 yılında bölgede özel bir idarî sistem kurmuşlar, bu sistemle Karaçay-Malkar halkını da ikiye bölmüşler, Karaçaylılar'ı Kuban, Malkarlılar'ı Terek eyaletine bağlamışlardır. 1880'li yıllardan itibaren Rusya’nın baskıcı politikaları sonucunda zaman zaman Karaçay-Malkar halkının bir bölümü diğer Kafkas kabileleri ile Türkiye’ye göç etmek zorunda kaldı. Bugün çeşitli kaynaklarda bu göçmenlerin torunlarından yaklaşık 25 bin Karaçay-Malkarlı Türkiye’de, 2000 civarında Karaçay-Malkarlı ise Suriye’de, bir kısmı da ABD'inde yaşadığı belirtilmektedir.